Voor deze tweedaagse hike koppelden we twee Waalse treinstappers aan elkaar. We begonnen met treinstapper Dolhain – Pepinster die daarna naadloos aansloot bij die van Pepinster naar Spa. Samen goed voor bijna 44 kilometers wandelplezier.
Op vrijdag vertrekken we al richting ons hotel in Spa (inclusief gouden zetel en dito gordijnen – ‘gold, always believe in your soul’). Zo kunnen we nog genieten van een lekkere maaltijd om nadien een avondje door te brengen in de Thermen van Spa.
Het is een beetje vergane glorie maar het mooie gebouw en de warmte doen ons goed. Volledig ontspannen gaan we de volgende dag op pad in winterse omstandigheden.
Inhoud
Treinstapper Dolhain – Pepinster
↔ 21.43 km ↑ 526 m ↓ 610 m
We zijn vroeg uit de veren en recht tegenover de bottelarij van het bekende watermerk Spa Monopole nemen we de boemeltrein op een ietwat besneeuwd perron. Na een klein uur komen we aan in het kleine dorpje Dolhain net onder Verviers.
Achter het dorpje zien we in de verte het viaduct van Dolhain met zijn twintig bogen. Het is ijzig koud en we moeten ons duidelijk nog even warm lopen. We hopen allebei op sneeuw want die hangt, zo lijkt het althans, in de lucht.
Music: Song for Bob – Nick Cave and Warren Ellis
Na de korte aanlooproute ‘Liaison Gare’ belanden we op de GR 573 Vesdre et Haute Fagnes. Vandaar is het stijgen naar het prachtige dorpje Limbourg. De oude vestingstad werd in de 11de eeuw gebouwd op een rotsuitloper die omringd wordt door een meander van de Vesder. Als strategische plaats was het stadje Limbourg dan ook erg interessant voor de oorlogvoerende mogendheden van West-Europa.
We zijn gecharmeerd door het pittoreske dorpje, spijtig van de auto’s op het prachtige plein, we waanden ons zo terug in de 19de eeuw.
Door de sneeuw
Via Hèvremont stijgen we terug en komen we in een besneeuwd bos. Het is een beetje sprookjesachtig en we worden er allebei vrolijk van. Nog van die witte vlokken please! Eens het mooie loofwoud uit valt de rest van het traject wat tegen, we krijgen heel wat verharde weg te verwerken op weg naar Pepinster. Eigenlijk loop je hier door de buitenwijken van Verviers. De vrolijkheid maakt plaats voor balen over het beton.
Als we de drukke E42 over zijn is er gelukkig terug wat meer natuur. We koken tomatensoep en eten op een bankje naast een kabbelend stroompje. Lang stilstaan zit er niet in, de koude wind snijdt en de tenen en vingers beginnen te protesteren.
Quand les zosiaux chantent dans le bois
We bevinden ons in een park met de mooie naam “Chants d’Oiseaux”. ‘Quand les zoziaux chantent dans le bois‘ van Urbanus blijft de komende uren als een oorwurm door mijn hoofd malen, inclusief het vals gezang. Mon amour et près de moi, oh oui, je suis content comme ça!
Quand les zosiaux chantent dans le bois
Et ma fiancée et près de moi
Oh oui, je suis content comme ça
Quand les zosiaux chantent dans le bois…
Gezapig stappen we verder over modderige landwegen en natte bospaden richting het station van Pepinster. De eerste treinstapper zit er op. We moeten eerlijk zijn, we zijn niet echt enthousiast over de route van vandaag, veel verharde wegen en weinig afwisseling, zijn we te verwend?
Treinstapper Pepinster – Spa
↔ 22.32 km ↑ 737 m ↓ 684 m
De eerste treinstapper zit er op maar wij stappen nog een beetje verder op de aansluitende treinstapper Pepinster – Spa. Eerst moet echter de innerlijke mens versterkt worden. De zoektocht naar een drankgelegenheid blijkt echter niet vanzelfsprekend in het ietwat troosteloze Pepinster.
Snel worden we met de realiteit van de overstromingen geconfronteerd. Extreem noodweer heeft van dit deel van Pepinster een spookstad gemaakt. Maanden na de zondvloed bivakkeren de inwoners nog in onbewoonbare huizen. Er is nog geen gas, de straten zijn verlaten en de sfeer vreemd.
De benedenstad is dus leeg en verlaten, huizen en handelszaken zijn dichtgetimmerd en tonen de sporen van de wateroverlast. Overal klinkt het gezoem van industriële drogers die het vocht uit de gebouwen probeert te trekken.
‘Les Flamands’
Ondanks alles vinden we toch een café in het midden van de getroffen zone. We stappen er binnen en de ambiance zit er dik in. ‘Les Flamands’ krijgen er een warm welkom en er wordt gegrapt en gegrold, maar ze vragen ook wat we vinden van het aanzicht van hun stad.
In het café zien we aan het afgekapt bezetsel, dat nu behangpapier uit de jaren zeventig verraadt, hoe hoog het water heeft gestaan. We zijn toch een beetje aangedaan van hetgeen we zien maar ook blij met de vrolijkheid die er hangt.
Na de korte pauze in de kille staminee is het tijd om verder te gaan. Langs steile trappen gaat het omhoog en ook nadien blijft het nog flink stijgen. Het contrast tussen de boven- en benedenstad is frappant.
Over een verharde kronkelende landweg gaat het verder naar Oneux terwijl in de verte een roofvogel de wind trotseert. Als we Theux bereiken staan er 26 kilometer op de teller (ook Theux heeft een station voor wie de treinstapper Dohain – Pepinster wat zou willen verlengen op een dagtocht).
Theux
We nemen onze intrek in Hotel du Perron. Ook Theux heeft waterlast gehad waardoor er bijna geen horecagelegenheden geopend zijn. Eén van de enige zaken die open zijn is een Italiaan maar die is dan ook volledig vol.
We nemen twee pizza’s (super lekker overigens, een echte aanrader) en een fles droge witte wijn en eten gezellig op de kamer terwijl we een documentaire over pinguïns kijken. Rond 22u vallen de oogjes dicht, de kilometers en de kou eisen hun tol. (Leve veto’s over in een tent slapen, jeejzie! – dixit Katrien)
De nacht is woelig; de waterpomp in het naburige gebouw maakt een luid monotoon geluid en de kinderen van het gezin in de kamer naast de onze zijn heeeeel enthousiast (lees: luid).
Zatte Rita
Als we eindelijk slapen besluit het Waalse equivalent van zatte Rita (in de kamer boven ons) te beginnen lallen tegen haar wederhelft die enkel antwoordt met ‘eheum’… Als Katrien er genoeg van heeft gaat ze kordaat kloppen op de deur om wat stilte vragen. Instant twee contente venten (of dat durven we toch vermoeden).
Terug op pad
Een beetje brak na de te korte nacht pakken we de rugzakken terug in. Eerst ontbijten we nog in de bruine kroeg die bij het hotel hoort. De aimabele waard zorgt er voor dat we met een goed gevulde maag en stevig wat cafeïne terug op pad kunnen.
Meteen krijgen we een lange klim voor de voeten die al even snel terug afdaalt. In de verte zien we de ruïne van het Kasteel Franchimont met bijhorende donjon en schildmuur.
Afslag gemist
In Franchimont spreken mijn GPX en de GR-signalisatie elkaar tegen. Ik besluit de GPX te volgen en zo missen we het hoger gelegen kasteel, zonde. Volgende keer naar mij lief luisteren! Dus voor al wie na ons komt, volg in Franchimont de GR tekens en niet onze GPX.
Vandaag is de treinstapper mooier als die van gisteren. Geen grote bezienswaardigheden maar wel meer natuur en bos. Na een ‘Comedy Capers’ momentje aan een draaipoortje en een doortocht door een modderig en glibberig veld komen we op een breed karrenspoor. Onder het viaduct van Polleur steken we de Hoëgne over. We wisselen de GR 573 in voor de GR 15 sentiers de l’Ardenne en maken een U-bocht waarna we terug naar boven klimmen door een beukenbos.
Langs het kerkhof van Spa
Katrien heeft last van haar scheenbeen dus het is op de tanden bijten. Misschien was met nieuwe botinnen ineens twee dagen hiken toch niet zo’n slim plan? ‘Pijn is fijn met een -p’, den Barry zijn mopje kan slechts een flauwe glimlach tevoorschijn toveren. Maar mijn lief is (gelukkig) een doorzetter. Door vochtige bossen met tal van stroompjes tussen het felgroene mos gaat het verder. Het is echt mooi, zoals een hike moet zijn.
We passeren eerst nog een mooi stuk moerasland waar de bevers flink bezig zijn geweest en na een laatste klim komen we aan het kerkhof van Spa. Van hier dalen we af naar de wellness stad. Een lekkere spa La Chouffe Cherry op een terrasje en dan gaat het terug richting Antwerpen. Ondanks de mindere eerste dag en de pijn, was dit weer een tweedaagse die alles bracht wat nodig was; een moe lijf, prachtige paadjes, kabbelende riviertjes, een vlokje sneeuw, mopjes en gewoon ‘wij’.
Map treinstapper Pepinster – Spa & Dolhain – Pepinster
Treinstapper Pepinster – Spa en Dolhain – Pepinster GPX tracks
Treinstapper Pepinster praktisch
Vervoer
Of je nu de tweedaagse doet of één van de twee treinstappers als dagwandeling, je van en naar je bestemming begeven is vanzelfsprekend perfect te doen met de trein. Het station Dolhain-Gileppe en Pepinster liggen beide op lijn 37 tussen Luik en het Duitse Aken. Spa lis de eindhalte op lijn 44 tussen Pepinster en Spa.
De rit tussen Spa en Pepinster duurt ongeveer 18 minuten, het stuk naar Dolhain neemt nog eens een 25 minuten in beslag. Reken dus ongeveer een klein uur voor je verplaatsing als je de twee treinstappers in een tweedaagse doet. Voor de exacte uurregelingen kan je de website van de NMBS raadplegen.
Bevoorrading
Zowel in Spa als Pepinster zijn verschillende winkels. Ook in Dolhain en Theux kan je je bevoorraden.
Horeca gelegenheden bevinden zich ook vooral in deze stadjes (al was er nog veel dicht op de moment dat wij de tocht deden vanwege de overstromingen).
Overnachten
Je kan op het einde van de eerste treinstapper overnachten in Pepinster (of je wandelt zoals wij nog een beetje door tot in Theux). Er zijn verschillende hotels en B&B’s te vinden. Campings zijn er niet in de onmiddellijke omgeving van Pepinster, loop je iets door tot in Theux vind je in het seizoen wel commerciële kampeerterreinen.
Wildkamperen is een derde optie maar doe het volgens de Leave No Trace regels!
Bewegwijzering en gids
Zoals steeds is deze GR ook zeer goed bewegwijzerd met GR-markeringen. De gekende rood-witte streepjes brengen je perfect van station naar station.
Voor wie wil is er de topogids ‘De Gare à gare’. Deze gids (uitgebracht in 2020) stippelt 20 trajecten van station naar station uit in Wallonië. AL de wandelingen zijn gemiddeld een 20 km lang.
Elke wandeling in de topogids is voorzien van kaartfragmenten en een wegbeschrijving.
Wat met de jacht?
Ga je op stap in de Ardennen en Oostkantons tijdens het jachtseizoen is het altijd mogelijk dat je voor onaangename verrassingen komt te staan en je plots op een gesloten wandelpad botst door een jachtpartij. Na vele jaren hebben de instanties en jachtverenigingen hun eerste stappen gezet om dit transparanter te maken voor wandelrecreanten en andere gebruikers. Via de applicatie ChasseOnWeb kan je op datum zoeken in het gebied waar je wil gaan wandelen of er jacht zal plaatsvinden.
In de Oostkantons kan je ook een interactieve kaart raadplegen. Het gebruik van de functie is eenvoudig: met een klik op de rode knop “Versperringen & gebeurtenissen” kan je controleren welke gebeurtenissen en voorwaarden op een bepaalde dag worden gemeld. De kaart toont dan of en waar er een speciale gebeurtenis is, zoals bijvoorbeeld een jacht of er een versperring is of een natuurfenomeen plaatsvindt.
De kaarten zijn een handig hulpmiddel maar volg in ieder geval in de eerste plaats de waarschuwingen (bewegwijzering) ter plaatse!
Weer
PEPINSTER Weer deze weekConclusie
De treinstapper Dolhain – Pepinster viel ons wat tegen, je loopt op dit stuk van de GR 573 naar ons gevoel teveel op verharde wegen en krijgt er zelden het gevoel ver van de bewoonde wereld te zijn. Limbourg was wel een mooi dorpje en eventueel een omweg waard als je op de GR 573 wandelt want niet op de route (wel op de verbinding tussen het station van Dolhain en de GR 573).
Treinstapper Pepinster – Spa heeft nog wat verharde weg richting Oneux, maar dit is een mooie landweg tussen de velden. Verder loopt de trail vooral door bossen en velden. Met het Kasteel van Franchimont, de thermen van Spa en Spa zelf zijn er ook wel wat highlights. Een mooie dagwandeling voor als je in de buurt bent. Vind je 22 kilometer te lang voor een dagtocht kan je ook Theux – Spa wandelen, goed voor ongeveer 15 kilometers.
Links
- Volg ons op Facebook, Instagram en Twitter
- Meer Treinstappers
Foto’s
Vragen en opmerkingen
Ontdek meer van caersbart.be
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Op bekend terrein 😉 Ik vermoed dat wij vorig voorjaar in hetzelfde café in Pepinster terechtgekomen zijn (op de hoek van een pleintje boven de spoorweg); de Belgen speelden die avond en het passend uitgedoste gezelschap was al flink ingepilst. Très sympa!
Dat klinkt inderdaad als het café waar wij zaten 😉